„Idealny czas na smuteczek” Nanae Aoyama – recenzja

„Idealny czas na smuteczek” autorstwa Nanae Aoyamy to subtelna, a zarazem poruszająca opowieść o relacjach międzypokoleniowych, które rozgrywają się na tle zmieniających się pór roku. Ta książka w oryginalny sposób obala stereotypy dotyczące starości i młodości, przybliżając czytelnikom bolesny, ale i piękny proces dojrzewania oraz starzenia się.

Materiał powstał dzięki współpracy z wydawnictwem Mova.

„Idealny czas na smuteczek” Nanae Aoyama

„Idealny czas na smuteczek” to powieść uznanej japońskiej pisarki Nanae Aoyamy, laureatki prestiżowych nagród literackich: Nagrody Akutagawy, Nagrody Bungei oraz Nagrody Literackiej Kawabaty. Autorka, znana z wnikliwego podejścia do ludzkich emocji i relacji, tym razem oferuje czytelnikom historię podzieloną na cztery pory roku, która obala stereotypy dotyczące relacji między różnymi pokoleniami.

Przeczytaj także: „ZANIM WYSTYGNIE KAWA” TOSHIKAZU KAWAGUCHI – RECENZJA

Główną bohaterką powieści jest dwudziestoletnia Chizu, która przyjeżdża do Tokio, aby uwolnić się od wiecznego pouczania przez matkę. Zmęczona kontrolą i radami, postanawia rozpocząć nowy etap życia u boku siedemdziesięcioletniej pani Ginko, której dom zamieszkuje więcej kotów niż ludzi. Dla młodej kobiety przeprowadzka do Tokio jest nie tylko fizycznym przeniesieniem do nowego miejsca, ale także próbą odnalezienia swojego miejsca na świecie. Podczas gdy pani Ginko mimo swojego wieku żyje pełnią życia, młoda Chizu stara się ujarzmić własne trudne emocje.

Czy młodość to idealny czas na smuteczek?

Czy młodość to idealny czas na smuteczek? Odpowiedzi na to pytanie szukaliśmy przez całą fabułę książki Nanae Aoyamy. I muszę przyznać, że autorka kupiła mnie swoim podejściem do tematu oraz sposobem prowadzenia narracji. Książka jest pełna poważnego humoru i skupiona na drobnych, aczkolwiek przejmujących szczegółach z życia bohaterów. Nanae Aoyama z wyczuciem opisuje codzienność obu kobiet, które pomimo początkowych obaw i różnic zaczynają dostrzegać siebie nawzajem. Czy różne pokolenia mogą się dogadywać, uczyć się od siebie i czerpać z nich w swoim życiu? To jeden z tych obalanych stereotypów, o których wspominałem na początku recenzji.

Chizu, początkowo przerażona wizją mieszkania ze starszą osobą, obawia się, że pani Ginko może w każdej chwili umrzeć. Szybko jednak odkrywa, że może jedynie pozazdrościć staruszce pogody ducha i życia pełnią życia. Nanae Aoyama z wrażliwością i delikatnością przedstawia proces wzajemnego poznawania się bohaterek, który odzwierciedla cykliczność i zmienność pór roku. Każda pora roku przynosi nowe wyzwania i refleksje, a po upływie całego roku kalendarzowego możemy zauważyć zmianę w postępowaniu i zachowaniu dwudziestoletniej Chizu.

Nie ukrywam, że w kilku aspektach spojrzenie głównej bohaterki było bliskie do mojego. Czy więc młodość to idealny czas na smuteczek? Nanae Aoyama pokazuje, że życie nastolatki może kręcić się wokół pracy, codzienności i poczucia beznadziejności. I zestawia ją z kobietą po siedemdziesiątce nadal cieszącą się życiem, przeżywającą kolejną miłość i biorącą udział w wielu aktywnościach. Książka daje do myślenia na temat podejścia do życia swojego i innych, tego, co tak naprawdę jest ważne. Smutek, samotność, nieumiejętność nawiązywania kontaktów i silnych więzi – to bolączki naszych czasów.

Trochę nie rozumiem dodania do opowieści o dwudziestoletniej Chizu, dodatkowego opowiadania. I miałem nadzieję, że w zrozumieniu tego pomogą mi dodane na koniec książki uwagi interpretacyjne. Niestety, opowiadanie poświęcone chłopakowi moim zdaniem przypadkowe i nijak ma się do całości. A szkoda, ponieważ gdzieś tam z tyłu głowy liczyłem na to, że losy obojga bohaterów przetną się.

„Idealny czas na smuteczek” Nanae Aoyama – recenzja

„Idealny czas na smuteczek” to książka, która wprowadza czytelnika w głęboką refleksję nad życiem, starzeniem się i relacjami międzypokoleniowymi. Nanae Aoyama z niezwykłą wrażliwością ukazuje, że każdy etap życia ma swoje unikalne piękno i trudności, a prawdziwe zrozumienie i bliskość mogą pojawić się w najmniej oczekiwanych momentach.

Nanae Aoyama stworzyła książkę pełną ciepła, humoru i głębokich emocji. Momentami przegadana, z niepotrzebnym odbiciem od głównej bohaterki, ale jest to kolejna powieść z gatunku literatury azjatyckiej, którą warto przeczytać.

Jeśli chcesz nas wesprzeć, postaw nam KAWĘ! Zastrzyk energii gwarantowany!

Więcej ciekawostek o literaturze znajdziesz na naszym Facebooku, X-ie (dawniej Twitterze) i Instagramie!