Czy da się przeczytać książkę w jeden dzień? Tak po prostu usiąść i zatracić się w niej bez końca? „Czas rumianku” Anny Fryczkowskiej pokazuje, że tak!
Materiał powstał dzięki współpracy autora recenzji z wydawnictwem WAB.
„Czas rumianku” Anna Fryczkowska
Druga część „Sagi o ludziach ziemi” przenosi nas do 1852 roku. Cała Europa zmaga się wówczas z epidemią cholery, a zaraza zaatakowała też tereny Polski, w tym okolice Izbicy Kujawskiej. O dziwo jednak Józwiakowie nie z pomorem muszą stoczyć walkę na śmierć i życie. W „Czasie rumianku” spotkamy się z dorastającymi członkami rodziny i w dalszym ciągu na kartach powieści przewijają się Hanka i Zośka Józwiakowa. W powieści występują też Kostek i Szczepan i to właśnie młoda gwardia odgrywa tu najważniejszą rolę.
Przeczytaj także: „WPATRZENI W NIEBO” ANNA FRYCZKOWSKA – RECENZJA
Michał i Janek bardzo szybko będą musieli wziąć sprawy w swoje ręce i podjąć współpracę przy zarządzaniu gospodarką. Nie będzie to łatwe, ale moim zdaniem autorka, rozpisując wątki tych postaci, chciała w tej części zaakcentować problem wychowania dzieci: tego, jakie błędy mogą popełniać rodzice bez przygotowania do tej roli i jak to później wpływa na losy tego potomstwa. Plus oczywiście temat napięć wewnątrz rodziny.
Epidemia cholery i dziwna klątwa nad rodziną Józwiaków sprawiają, że losy bohaterów nabierają dramatycznego wydźwięku. Autorka nie unika trudnych tematów, ukazując zarówno piękno, jak i okrucieństwo życia w XIX-wiecznej wsi. Wątki związane z miłością rodziną, różnicami społecznymi i walką o godność stanowią istotę tej opowieści.
Co różni drugą część od pierwszej?
Przy okazji recenzji pierwszej części „Sagi o ludziach ziemi” spotkałem się opiniami, że Anna Fryczkowska za mocno romantyzuje chłopstwo polskie doby XIX w. Nie wiem jak zostanie odebrana najnowsza książka, ale tutaj autorka (być może celowo) uderza w nich z całą siłą. Anna Fryczkowska zarzuca im ciemnotę, która przyczyniła się do tego, że chłopi między innymi nie chcieli brać udziału w powstaniu styczniowym.
Dodatkowo „Czas rumianku” pokazuje dramat kobiet na wsi: brak szacunku mężczyzn nie tylko do żon, ale również córek, które były bite za lenistwo i nieposłuszeństwo. Zresztą scena śmierci jednego z bohaterów jest też rozpisana tak, aby pokazać, że miłość do ziemi jest silniejsza niż miłość do żony i dzieci.
Przeczytaj także: „CZAS BIAŁYCH NOCY” MARIA PASZYŃSKA – RECENZJA
Mamy tutaj również świetnie nakreślony stosunek szlachty do chłopstwa oraz ciekawie pokazaną rolę Kościoła w kontekście pilnowania porządku (pańszczyźnianego) w strukturze społecznej wsi. To, co jednak odróżnia część drugą od pierwszej, to dynamika akcji. Anna Fryczkowska wplotła tu więcej dramatów i zaskakujących scen, przez co trudniej oderwać się od tej historii.
Niezwykle sugestywne opisy krajobrazów i życia codziennego przenoszą czytelnika w realia XIX wieku, tworząc atmosferę, w której historia nabiera życia. Autorka błyskotliwie rysuje postaci, sprawiając, że czytelnik utożsamia się z ich przeżyciami i emocjami.
„Czas rumianku” Anna Fryczkowska – recenzja
„Czas rumianku” to pełna napięcia i głębokich emocji opowieść o rodzicielskiej miłości, niełatwych wyborach, oraz przemijaniu. Książka ta skłania do refleksji nad ludzkim losem i tym, co naprawdę stanowi wartość w życiu. Dla miłośników literatury historycznej i sag rodzinnych to lektura, której nie można przegapić.
Jeśli spodobał ci się ten materiał, może zainteresuje cię również: KSIĄŻKI NA JESIEŃ – CO WARTO PRZECZYTAĆ!
Więcej ciekawostek o literaturze znajdziesz na naszym Facebooku, X-ie (dawniej Twitterze) i Instagramie!
Spodobał Ci się ten artykuł? Udostępnij go znajomym!
Paweł Łopienski 