„Kirke” Madeline Miller – recenzja

O „Kirke” Madeline Miller słyszałam sporo, dlatego z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po książkę. Lektura nie okazała się rozczarowująca, ale myślę, że jest skierowana bardziej do czytelnika, który chce dopiero poznać tematykę mitologiczną.

Materiał powstał dzięki współpracy z wydawnictwem Albatros.

„Kirke” Madeline Miller

Zacznę od tego, że o „Kirke” autorstwa Madeline Miller słyszałam sporo. Lubię mitologię grecką i byłam ciekawa, w jaki sposób została przedstawiona historia czarownicy z Ajai. Przyznaję, że pierwsza połowa bardzo mi się podobała. Autorka opowiedziała historię od narodzin nimfy Kirke z boga Słońca Heliosa i córki Okeanosa – Perseidy. Egoistyczne zachowania bogów zostały zachowane, także nie miałam się do czego przyczepić. Sama główna bohaterka w dzieciństwie i w okresie dojrzewania miała problemy z adaptacją w pałacu swojego ojca. Trzeba zaznaczyć, że rodzice niespecjalnie się nią interesowali, a rodzeństwo wyśmiewało. Zakładano, że dziewczyna nie posiada żadnych boskich przymiotów, więc była tłamszona, a jej słowa bagatelizowane. To zapoznanie z Kirke dla mnie jako czytelnika było bardzo ciekawe, bo dało szansę wyrobienia sobie zdania o postaci od samego początku jej drogi.

Dalej fabuła prowadzi do momentu, kiedy sytuacja w pałacu ulega zmianie, ponieważ bohaterka zakochuje się w śmiertelniku Glaukosie i pragnie go poślubić. Z uwagi na to, że cała historia prowadzona jest tak blisko Kirke, trudno było mi się oderwać od historii. Bardzo się zżyłam z bohaterką, a jej problemy były dla mnie zrozumiałe i chciałam jej pomóc. Dodatkowo byłam bardzo ciekawa, co jeszcze czeka dziewczynę, która do tego momentu wydawała się być dobra, niewinna i poszukująca sprawiedliwości.

„Kirke” Madeline Miller męczy z każdą kolejną stroną

W drugiej części Kirke doskonali swoje umiejętności magiczne i wydaje się całkiem dobrze radzić z odosobnieniem. Czas spędza na wyszukiwaniu ziół i dbaniu o zwierzęta. Jej wygnanie jest szeroko komentowane wśród bóstw i w końcu zwraca na siebie uwagę posłańca bogów Hermesa. Od tego momentu zostaje wplątana w manipulacje bogów Olimpu, tytanów i ludzi.

Tempo w drugiej połowie książki „Kirke” Madeline Miller zwalnia, a Kirke uwięziona na wyspie zdaje się skupiać na sobie. Dotąd była bardzo zainteresowana życiem innych, szukała sprawiedliwości i próbowała wspierać słabszych. Odosobnienia zmienia ją. Kiedy ktoś odwiedza Kirke, ta często nawiązuje z nimi romans, albo ewentualnie zamienia ich w świnie.

O ile jestem w stanie zrozumieć tę konwencję, że bogowie ciągle romansują z ludźmi, to u głównej bohaterki, która chciała być wolna od takich relacji, nie ma to żadnego uzasadnienia. No a im dalej w las, tym więcej drzew. Wszystkie największe mitologiczne postaci są w ten czy inny sposób związane z jej życiorysem. Umęczyłam się pod koniec tej powieści, nie czułam siły głównej bohaterki, bo niby podejmowała śmiałe decyzje i sprzeciwiała się bogom, ale wszystko było podyktowane emocjami, a nie hartem ducha.

„Kirke” Madeline Miller – recenzja

Podsumowując nie mogę powiedzieć, że „Kirke” Madeline Miller to zła książka, bo pierwsza połowa bardzo przypadła mi do gustu, niestety końcówka mi się nie podobała. Doceniam język i sięgnięcie po tematykę mitologiczną. Myślę, że dla młodego czytelnika, który nie zna jeszcze, albo przyswoił pobieżnie mitologię grecką, ta lektura może być ciekawą przygodą.

Recenzując książkę z serii butikowej też warto wspomnieć o pięknym wydaniu. Dawno nie widziałam okładki, która byłaby wykonana z taką starannością.

Jeśli spodobał ci się ten materiał, może zainteresuje cię również „Orkiestra bezbronnych”.

Jeśli chcesz nas wesprzeć, postaw nam KAWĘ! Zastrzyk energii gwarantowany!

Więcej ciekawostek o literaturze znajdziesz na naszym Facebooku, X-ie (dawniej Twitterze) i Instagramie!